Washoku: onderscheiding als werelderfgoed in 2013
Waarom de Japanse keuken zo uniek is
Tot op heden zijn slechts enkele regionale keukens opgenomen in de lijst van immaterieel cultureel erfgoed van UNESCO. In 2013 slaagde Washoku, de traditionele Japanse voedingscultuur, er echter in om op de wereldwijd bekende UNESCO-werelderfgoedlijst te komen. Een eer, waarop de hele Japanse natie trots op is!
Washoku is een methode die de consumptie van diverse natuurlijke, lokaal verkrijgbare ingrediënten zoals rijst, vis, groente en eetbare wilde planten stimuleert. Het omvat ook tradities die betrekking hebben tot de zorgvuldige bereiding en presentatie van de gerechten. Maar Washoku is nog veel meer: letterlijk betekent het ‘Harmonie van de gerechten’ en harmonie is een van de sleutelelementen van de traditionele Japanse keuken.
Waarom Washoku het heeft verdiend om werelderfgoed te zijn
De Japanse keuken omvat slechts weinig vlees, maar in plaats daarvan grote hoeveelheden rijst, vis en seizoensgebonden groenten. Bovendien wordt sojasaus van oudsher gebruikt voor het kruiden van talrijke gerechten, die door zijn bijzondere kwaliteit ertoe bijdraagt, het natuurlijke aroma van de ingrediënten te onderstrepen, zonder deze te maskeren. Deze eigenschap kan ook op de natuurlijk gebrouwen sojasaus van Kikkoman worden overgedragen.
Japanners die Washoku in de praktijk toepassen, letten nauwgezet op de presentatie van hun gerechten. Buitengewoon mooi gedecoreerd en geserveerd op mooi servies is het bovendien een genot voor het oog. Helemaal volgens het motto: het oog wil ook wat. Een ander aspect van de Washoku is de combinatie van verschillende ingrediënten om harmonie tussen kleuren en smaak te creëren.
Washoku is meer dan een typische regionale keuken. Het is eerder een filosofie en een ritueel dat de waardering voor de bereiding en de consumptie van levensmiddelen uitdruk verleent.
